
Od kilku lat wnoszenie wkładu własnego na zakup lub budowę nieruchomości stało się obowiązkowe. Zgodnie z wytycznymi polskiego nadzoru rynku finansowego banki zaostrzyły politykę kredytową i od 2013 r. zaczęły wymagać zwiększenia udziału kredytobiorcy w finansowanej transakcji.
Czym jest wkład własny?
Wkład własny stanowi część ceny lub nakładów finansowych poniesionych w związku z zakupem lub budową nieruchomości, która nie jest finansowana przez bank. Oznacza to, że musi być wniesiony przez inwestora. Stosunek zaciągniętego kredytu do wartości nieruchomości stanowiącej zabezpieczenie transakcji obrazuje wskaźnik LTV (ang. Loan to Value). Obecnie maksymalny poziom tego wskaźnika może wynosić 80%. Oznacza to, że wkład własny do kredytu hipotecznego musi wynosić 20%. Wynika to z Rekomendacji wydanej przez Komisję Nadzoru Finansowego.
Rekomendacja nie jest powszechnie obowiązującym aktem normatywnym dlatego niektóre banki wymagają jedynie 10% wkładu własnego. Wynika to z faktu, że pozostałe 10% jest ubezpieczone przez bank w ramach tzw. ubezpieczenia niskiego wkładu własnego. Składka za to ubezpieczenie jest płatna do momentu, gdy kapitał kredytu pozostającego do spłaty spadnie poniżej 80% wartości nieruchomości. Niektóre banki zamiast ubezpieczenia stosują kaucję w postaci blokad gotówkowych na koncie lub innych indywidualnych form zabezpieczenia.
Jaki może być wkład własny?
W przypadku kredytu na zakup mieszkania lub domu wkładem własnym będzie gotówka, która zostanie wypłacona sprzedającemu ze środków kupującego. Pieniądze te nie mogą pochodzić bezpośrednio z innej pożyczki. Jeśli wnioskodawca wybuduje dom, bank zaakceptuje grunt, na którym odbywa się budowa, podjęte już prace, a w niektórych przypadkach udokumentowany zakup materiałów budowlanych.